Ik liep de zee in, van afstand leken de golven niet zo hoog, maar nu ik er vlak voor sta, voel ik een angst opkomen. Ik ben bang dat ze over me heen slaan. Dat ik de kracht van het water ervaar. De controle verlies, verward raak, benauwd word en in paniek raak.
Ik schreeuw: “Dit wil ik niet!” Tranen wellen op.
Ik blijf staan en zie golf na golf op me afkomen, veilig van een afstand.
En dan worden de hoge golven minder en ik ren en ren dieper het water in, voorbij het omslagpunt en ik drijf en laat me meevoeren op de golven en ik voel me een overwinnaar.
En ik hoor mijn dochter me toeroepen, die ook in het water is: “ Ik voel dat ik leef, leef jij ook?
Comments