Herfst

Ik zie hele hoge bomen en er vallen honderden bladeren voor mijn ogen naar beneden. Heel apart. Van die gele bladeren…. De Herfst, in de herfst zitten van je leven. Het mooiste, net hebben meegemaakt, een kind krijgen en toch in de herfst kunnen zitten. Je zou je zo graag blij willen voelen, maar dat gevoel van…. Het niet kunnen pakken. De bladeren blijven maar vallen en je zou zo graag iemand naast je willen hebben, waar je jezelf zou kunnen zijn. De wereld vraagt vaak een mooie, opgemaakte moeder, die het allemaal voor elkaar heeft en dat lukt gewoon niet. Het huis is een zooitje, het is vies, die kleine huilt en je kan hem niet troosten en je man wil ook nog aandacht en je hebt de energie niet. En dat er dan in deze periode van je leven, iemand met je "meezweeft”, zoals die blaadjes. Maar die ook zegt: “Er komt weer een lente, ik loop mee, maar ik zal je de bloesem en het groen weer laten zien tussen de blaadjes. Het wordt weer Lente."